Het coronavirus heeft er voor gezorgd dat ons dagelijks leven is ontwricht. Een overheid die vergaande verplichting oplegt en ons zelfs vraagt vaak en goed de handen te wassen. De baanzekerheid van werknemers die onder druk komt te staan en de continuïteit van bedrijven die niet meer gewaarborgd is. Kinderen die thuis onderwijs volgen. Kerkdiensten die niet of nog maar in een kleine groep plaats vinden, verenigingen die geen activiteiten organiseren. Onze ouderen en zieken die minder bezocht worden om ze te beschermen. Dit alles laat zien hoe kwetsbaar wij zijn en hoe afhankelijk van elkaar. Afhankelijk van het eten van de boeren, het werk van werkgevers, de opdrachten van klanten, van inkomen, van kundig en toegewijd zorgpersoneel.

Lof voor al het personeel in de zorg dat extra risico loopt maar zich met hart en ziel inzet. Maar ook lof voor de voedselsector waar veel extra werk wordt verzet om te voorzien in de extra vraag.

In de Troonrede sluit onze Koning altijd af met mooie woorden waarmee hij het kabinet en de Staten-Generaal laat weten dat velen hen wijsheid toewensen en samen met hem bidden om kracht en Gods zegen.

Dit is wat wij nu nodig hebben! Laten we onze handen vouwen.  Bidt u mee om wijsheid, kracht en zegen voor de overheid, ondersteunende instanties en medisch personeel?

De kwetsbaarheid van het leven en lichaam houdt steeds meer mensen bezig. Veel mensen gaan zich eenzaam voelen. In de nood leer je je vrienden kennen, maar laat ook God Zich kennen als een God op Wie je aankunt in nood en dood!